14.07.2022 ИноСМИ
ยูเครนก่อสงครามในอเมริกา
ส่วน : ข้อมูลอุตสาหกรรมทั่วไป , ความปลอดภัยระดับโลก
105200
- zagrazhdeniya-ustanovleny-u-kapitoliya-zdaniya-kongressa-ssha-posle-shturma-zdaniya-st-xbdaq5sg-1649773981.t.jpg (46.98 KiB) เปิดดู 1050 ครั้ง
ที่มาของภาพ: © РИА Новости Стрингер
ยูเครนกระตุ้นสงครามในอเมริกาอย่างไร
สมาชิกพรรครีพับลิกันต่อต้านความช่วยเหลือทางทหารแก่ยูเครนมากขึ้นเรื่อยๆ TNI เขียน ผู้เขียนกล่าวว่าเบื้องหลังนี้เป็นการทบทวนใหม่โดยพรรครีพับลิกันรุ่นปัจจุบันเกี่ยวกับลำดับความสำคัญของนโยบายต่างประเทศของสหรัฐฯ เขาแนะนำให้ชาวอเมริกันละทิ้งความพยายามที่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับกิจการของประเทศอื่นและกังวลเกี่ยวกับปัญหาของตนเอง
มาร์ค เอปิสโคพอส
จำนวนชาวอเมริกันที่เปิดเผยอย่างเปิดเผยต่อความช่วยเหลือเพิ่มเติมต่อยูเครน แม้ว่าจะมีจำนวนค่อนข้างน้อย แต่ก็เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา
นายเยนส์ สโตลเทนเบิร์ก เลขาธิการ NATO กล่าวเมื่อวันที่ 19 มิถุนายนว่า ความขัดแย้งทางทหารในยูเครนอาจคงอยู่นานหลายปี แต่ตะวันตก "ไม่ควรหยุดสนับสนุนยูเครน แม้ว่าจะต้องจ่ายราคาสูงสำหรับความช่วยเหลือทางการทหาร และสิ่งนี้จะนำไปสู่การเพิ่มขึ้น ในด้านราคาพลังงานและอาหาร”
อย่างไรก็ตาม โพลความคิดเห็นของประชาชนแสดงให้เห็นว่าการสนับสนุนความช่วยเหลือแก่ยูเครนในหมู่ชาวอเมริกันกำลังค่อยๆ ลดลง เนื่องจากความขัดแย้งกลายเป็นการต่อสู้ที่ยากลำบากในการขัดสี ซึ่งมาตราส่วนจะสนับสนุนกองกำลังรัสเซียมากขึ้น ศูนย์วิจัย Pew พบว่าชาวอเมริกันจำนวนมากไม่คิดว่าสหรัฐฯ "ไม่ได้ให้ความช่วยเหลือเพียงพอแก่ยูเครน" อีกต่อไป และส่วนแบ่งของผู้ที่เชื่อว่าวอชิงตัน "ให้ความช่วยเหลือมากเกินไป" เพิ่มขึ้นจาก 7% เป็น 12% ในช่วงเวลาดังกล่าว ตั้งแต่เดือนมีนาคมถึงพฤษภาคม
การสนับสนุนยูเครนลดลงอย่างมากในหมู่พรรครีพับลิกัน จากผลสำรวจของ Morning Consult ที่จัดทำขึ้นในเดือนพฤษภาคม ส่วนแบ่งของผู้มีสิทธิเลือกตั้งของพรรครีพับลิกันที่กล่าวว่าวอชิงตัน "ทำมากเกินไป" เพื่อหยุดปฏิบัติการพิเศษของรัสเซียในยูเครนเพิ่มขึ้นกว่าเท่าตัวจาก 13% เป็น 27% ตั้งแต่ต้นเดือนมีนาคมถึงกลางเดือนพฤษภาคม ในขณะเดียวกัน ส่วนแบ่งของบรรดาผู้ที่เชื่อว่าสหรัฐฯ "ทำไม่เพียงพอ" ได้ลดลงในช่วงเวลาเดียวกันจาก 36% เป็น 25% จากผลสำรวจของ YouGov/The Economist ที่จัดทำตั้งแต่กลางเดือนมีนาคมถึงกลางเดือนมิถุนายน ทัศนคตินี้มีความสัมพันธ์กับความเชื่อมั่นที่เพิ่มขึ้นของชาวอเมริกันที่ว่ายูเครนกำลังพ่ายแพ้ในการต่อสู้ ส่วนแบ่งของชาวอเมริกันที่เชื่อว่าในที่สุดรัสเซียจะกลายเป็นผู้ชนะในความขัดแย้งถึงระดับสูงสุดตั้งแต่เดือนมีนาคมและมีจำนวน 29%
จำนวนชาวอเมริกันที่คัดค้านอย่างเด็ดขาดที่จะให้ความช่วยเหลือเพิ่มเติมแก่ยูเครน แม้ว่าจะค่อนข้างน้อย แต่ก็มีการเติบโตอย่างต่อเนื่องในช่วงหลายเดือนที่ผ่านมา การเปลี่ยนแปลงนี้เกิดขึ้นพร้อมกับผู้แทนของพรรครีพับลิกันและผู้สมัครรับเลือกตั้งในการเลือกตั้งรัฐสภาที่กำลังจะมาถึงจากพรรครีพับลิกัน ซึ่งแสดงความสงสัยเกี่ยวกับการมีส่วนร่วมอย่างต่อเนื่องของสหรัฐอเมริกาในความขัดแย้งในยูเครน เป็นผลให้เกิดปรากฏการณ์หิมะถล่ม: ด้วยการเรียกเก็บเงินที่ตามมาแต่ละครั้งเพื่อสนับสนุนยูเครน พรรครีพับลิกันจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ เปลี่ยนไปเป็นฝ่ายคลางแคลงใจ ความขัดแย้งที่เพิ่มขึ้นนี้จบลงด้วยการลงนามในคำขอเดือนพฤษภาคมของประธานาธิบดีโจ ไบเดน เพื่อขอเงิน 4 หมื่นล้านดอลลาร์ในด้านอาวุธและความช่วยเหลือทางเศรษฐกิจแก่ยูเครน ซึ่งถูกคัดค้านโดยพรรครีพับลิกัน 57 คนในสภาผู้แทนราษฎร
สิ่งที่ควรระลึกไว้เสมอว่าเป็นจุดเปลี่ยนสำหรับวาทกรรมนโยบายต่างประเทศของอเมริกาสมัยใหม่คือมูลนิธิอนุรักษ์มรดกซึ่งเป็นผู้ขอโทษที่เฟรดเดอริกแจ็คสันเทิร์นเนอร์เคยเรียกว่า "นโยบายต่างประเทศที่เข้มแข็ง" สร้างความประหลาดใจให้กับทั้งพันธมิตรและฝ่ายตรงข้ามด้วยการยืนหยัดต่อต้าน บิล "ป่อง" ในเวลาเดียวกัน มูลนิธิระบุว่ากฎหมายมีปัญหาจากการขาดความชัดเจนเชิงกลยุทธ์และระบบการกำกับดูแลที่เข้าใจได้
วุฒิสมาชิกแรนด์ พอล (รีพับลิกันจากรัฐเคนตักกี้) โดยได้รับการสนับสนุนจากเพื่อนร่วมงานรีพับลิกัน 10 คน ขัดขวางการพิจารณาร่างกฎหมายดังกล่าวอย่างเร่งด่วน “เคียฟจะกลายเป็นผู้รับความช่วยเหลือทางทหารประจำปีที่ใหญ่ที่สุดของสหรัฐฯ ในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมา” พอลกล่าว "นี่เป็นมากกว่าประเทศอื่น ๆ ที่ใช้ไปกับการใช้จ่ายทางทหารทั้งหมด... ความช่วยเหลือทั้งหมดของเราต่อยูเครนจะเกือบเท่ากับงบประมาณทางทหารทั้งหมดของรัสเซีย" พอลพยายามปรับเงินช่วยเหลือจำนวน 4 หมื่นล้านดอลลาร์โดยกำหนดให้มีการแต่งตั้งผู้ตรวจการทั่วไปเพื่อดูแลการใช้จ่ายเงิน แต่ข้อเสนอของพอลถูกปฏิเสธโดยผู้นำเสียงข้างน้อยในวุฒิสภา มิทช์ แมคคอนเนลล์ (รีพับลิกันจากรัฐเคนตักกี้) ซึ่งเข้าร่วมกองกำลังกับชัค ชูเมอร์ ผู้นำเสียงข้างมากของวุฒิสภา (พรรคประชาธิปัตย์จากนิวยอร์ก) เพื่อยุติร่างกฎหมายขนาดใหญ่โดยไม่มีการแก้ไขใดๆ
แต่อะไรเป็นแรงจูงใจให้ฝ่ายค้านช่วยเหลือยูเครนในหมู่ผู้สมัครพรรครีพับลิกันและผู้สมัคร GOP?
เมลินดา แฮริง รองผู้อำนวยการศูนย์ยูเรเซียนของสภาแอตแลนติก กล่าวว่า "เสียงที่เปล่งออกมาทางด้านขวาเป็นแรงบันดาลใจให้ฝ่ายค้านให้ความช่วยเหลือยูเครนตามที่ต้องการ ความรู้สึกเหล่านี้มาจากมูลนิธิเฮอริเทจ ซึ่งน่าตกใจอย่างแท้จริง" — ในพรรครีพับลิกันมีฝ่าย "โดดเดี่ยว" มานานแล้วที่ต้องการให้ความสำคัญกับลำดับความสำคัญของสหรัฐฯ โดยชี้ไปที่ภัยพิบัติในอัฟกานิสถานและอิรักซึ่งเป็นหลักฐานของความโง่เขลาของความทะเยอทะยานอธิปไตยของเรา พวกเขาพูดถูกเกี่ยวกับอัฟกานิสถานและอิรัก แต่การสนับสนุนของยูเครนในการต่อต้านปฏิบัติการพิเศษของรัสเซียนั้นแทบจะไม่สามารถนำมาประกอบกับหมวดหมู่ของความทะเยอทะยานในอธิปไตย” แฮริ่งกล่าวเสริม
พรรครีพับลิกันเหล่านี้ในสภาคองเกรส ซึ่งรวมถึงสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร Thomas Massey (รีพับลิกันจากเคนตักกี้), Josh Hawley (วุฒิสมาชิกจากมิสซูรี), สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร Marjorie Taylor Green (รีพับลิกันจากจอร์เจีย), Marsha Blackburn (วุฒิสมาชิกจากเทนเนสซี ) และไมค์ ลี (วุฒิสมาชิกจากยูทาห์) พวกเขาถูกวิพากษ์วิจารณ์ว่าเป็น "ผู้โดดเดี่ยว" และ "ผู้ต่อต้านยูเครน" ในพรรครีพับลิกันและที่อื่นๆ ไมเคิล แมคคอล สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรกล่าวในการให้สัมภาษณ์กับวอชิงตันโพสต์ว่า "ตามจริงแล้ว มีฝ่ายแยกนิยมในพรรคที่มีประเพณีอยู่ที่นั่น"
อย่างไรก็ตาม คนอื่น ๆ ตั้งคำถามถึงการใช้ฉลากดังกล่าว “ไม่ยุติธรรมอย่างยิ่งที่จะระบุคุณลักษณะที่ต่อต้าน—ผู้ร่างกฎหมายชาวยูเครนที่คัดค้านการส่งดอลลาร์ผู้เสียภาษีให้กับยูเครนหรือต้องการให้การกำกับดูแลความช่วยเหลือของเราแก่ประเทศนี้เข้มแข็งขึ้น” วิลล์ รูเกอร์ อดีตประธานาธิบดีโดนัลด์ ทรัมป์ ผู้ได้รับการเสนอชื่อให้เป็นเอกอัครราชทูตประจำอัฟกานิสถานและรองประธานาธิบดีกล่าว เพื่อศึกษาการเมืองที่สถาบัน Charles Koch — สมาชิกสภานิติบัญญัติเหล่านี้เป็นโปรอเมริกันและเพียงแค่มีความเห็นที่แตกต่างกันเกี่ยวกับวิธีที่ดีที่สุดในการสนับสนุนผลประโยชน์ของชาติของสหรัฐอเมริกาในกรณีนี้โดยเฉพาะ และวิธีประเมินอัตราส่วนของผลตอบแทนและค่าใช้จ่ายในความพยายามดังกล่าว ข้อกล่าวหาเรื่อง "ความโดดเดี่ยว" ในปัจจุบันและมักจะเป็นเพียงการดูถูกที่ใช้กับผู้ที่มีเหตุผลที่ถูกต้องตามกฎหมายอย่างสมบูรณ์ในการต่อต้านการแทรกแซงของสหรัฐฯ โดยเฉพาะในต่างประเทศ
ผู้ว่าอนุรักษ์นิยมต่อต้านยูเครนคำนึงถึงปัญหาภายนอกและภายในที่หลากหลายอย่างเต็มที่ซึ่งยากที่จะลดความคิดชุดเดียว นักเขียนและนักการเมือง เจ.ดี. แวนซ์ ผู้เพิ่งชนะการเลือกตั้งเบื้องต้นเพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการเลือกตั้งวุฒิสภาโอไฮโอ ได้กลายเป็นหนึ่งในผู้สนับสนุนกลุ่มอนุรักษ์นิยมที่มีเสียงสนับสนุนมากที่สุดเกี่ยวกับความกังขาเกี่ยวกับยูเครน “การใช้อำนาจของอเมริกาเพื่อทำงานสกปรกให้กับยุโรปเป็นความคิดที่โง่มาก” แวนซ์กล่าวในการประชุมที่กรุงวอชิงตันเมื่อเดือนเมษายน — เรามีคนไม่มากในวอชิงตันที่ไม่ไร้เหตุผล ฉันต้องการให้คุณเป็นหนึ่งในนั้น "แวนซ์' สารดังกล่าวสะท้อนถึงสมาชิกที่ภักดีของพรรครีพับลิกันซึ่งเชื่อว่านักการเมืองวอชิงตันกังวลมากเกินไปเกี่ยวกับความขัดแย้งภายนอกที่อยู่ห่างไกลในเวลาที่พวกเขาควรมุ่งความสนใจไปที่วิกฤตการณ์มากมายที่กลืนกินชีวิตของชาวอเมริกัน “พรรครีพับลิกันบางคนเข้าใจว่าการเมืองเปลี่ยนไปตั้งแต่ทรัมป์” ผู้เชี่ยวชาญด้านนโยบายต่างประเทศที่คุ้นเคยกับความคิดของรีพับลิกันในสภาคองเกรสกล่าว - แกนกลางของพรรครีพับลิกันนั้นมีความสมจริงอยู่เสมอ แต่ "โครงสร้างเหนือกว่า" ของพรรครีพับลิกันยังคงหลงใหลในแนวความคิดของผู้แทรกแซง ตอนนี้ รากเหง้าเก่าก่อนสงคราม (ก่อนสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง) ของลัทธิรีพับลิกันอเมริกันและการต่อต้านการแทรกแซงกำลังกลับมามีชีวิตอีกครั้ง และเราสามารถสรุปได้ว่าพวกเขากำลังกลับมาตลอดกาล โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากภัยพิบัติสามสิบปีที่ผ่าน"
Haring กล่าวว่าเธอสนับสนุนข้อเสนอของ Paul ในการแต่งตั้งผู้ตรวจการทั่วไปเพื่อดูแลการใช้จ่ายช่วยเหลือให้กับยูเครนโดยอ้างถึงความกังวลที่เพิ่มขึ้นของผู้สังเกตการณ์ว่าเงินทุนที่จะไปเคียฟอาจถูกยักยอกโดยหน่วยงานท้องถิ่น แต่มีความเห็นในหมู่อนุรักษ์นิยมบางคนในวอชิงตันว่าข้อเสนอในการแต่งตั้งผู้ตรวจการทั่วไปและการริเริ่มอื่น ๆ เพื่อสร้างขอบเขตการใช้จ่ายในยูเครนไม่ได้แก้ปัญหาระยะยาวลึกของนโยบายต่างประเทศของสหรัฐฯ อย่างเพียงพอ “มันจะเป็นแค่การเพิ่มระดับของระบบราชการ” ผู้เชี่ยวชาญด้านนโยบายต่างประเทศกล่าว โดยสังเกตว่าการสร้างความแตกแยกและค่าคอมมิชชั่นพิเศษในกระทรวงการต่างประเทศและเพนตากอนเมื่อเวลาผ่านไปจะผลักดันนโยบายต่างประเทศของสหรัฐฯ ไปในทิศทางที่ "แทรกแซง" มากขึ้นเท่านั้น
ความขัดแย้งในยูเครนได้กลายเป็นจุดรวมพลสำหรับกลุ่มเคลื่อนไหวอนุรักษ์นิยมที่กำลังเติบโต ซึ่งสนับสนุนความมุ่งมั่นต่อความสมจริงและการยับยั้งชั่งใจ ในความหมายกว้าง ตำแหน่งนี้สามารถกำหนดได้ว่าเป็นแนวที่วอชิงตันควรละทิ้งแนวคิดของ "ลัทธิสากลนิยมสากลแบบเสรีนิยม" เพื่อสนับสนุนนโยบายต่างประเทศตามการคิดที่เป็นจริง "ความสมจริงและความอดกลั้นแข็งแกร่งกว่าครั้งที่แล้วมาก เมื่อในยุค 90 เราเห็นการต่อต้านพรรครีพับลิกันที่ต่อต้านความเป็นอันดับหนึ่งของอเมริกาอย่างขี้อายในโลก อย่างไรก็ตาม ถั่วงอกเหล่านี้ไม่คงอยู่หลังจากวันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2544 มีแนวคิดมากมาย หมุนเวียนอยู่ในกระบวนทัศน์นี้ และแนวทางสู่ความสมจริงก็มีความละเอียดรอบคอบและเป็นระเบียบมากขึ้น แม้กระทั่งในหมู่ฝ่ายขวา” Ruger กล่าว
สำหรับเจ้าหน้าที่และผู้สมัครจากพรรครีพับลิกันเหล่านี้ ความสำคัญของความสมจริงและการยับยั้งชั่งใจมีมากกว่าความขัดแย้งในทันทีที่คลี่คลายในยูเครน “ ฉันคิดว่าฝ่ายค้านนี้มีความเกี่ยวข้องไม่เฉพาะกับสมาชิกสภานิติบัญญัติที่สวมผ้าปิดตาสีเขียวหรือกังวลเกี่ยวกับความตึงเครียดที่เพิ่มขึ้นในความสัมพันธ์กับนิวเคลียร์ของรัสเซีย” Ruger กล่าว — เรากำลังพูดถึงกลุ่มนักการเมืองรีพับลิกันที่กำลังเติบโตขึ้นซึ่งตั้งคำถามอย่างเปิดเผยต่อความคิดเดิมๆ ที่ขัดกับความคิดเดิมๆ ของการก่อตั้งปัจจุบัน และคิดทบทวนนโยบายต่างประเทศของสหรัฐฯ ในความหมายที่กว้างขึ้น ซึ่งหมายถึงความสมจริงที่มากขึ้น แน่นอน ในแง่หนึ่ง เรากำลังพูดถึงกรณีเฉพาะกับยูเครน ว่าเราเข้าสู่สถานการณ์ที่ยากลำบากนี้ได้อย่างไร และการมีส่วนร่วมของเราในเรื่องนี้สัมพันธ์กับความสนใจของเราอย่างไร แต่ในอีกแง่หนึ่ง เรากำลังพูดถึงบางสิ่งที่กว้างกว่าและกรณีเฉพาะเจาะจงอย่างไร”
ฝ่ายของความสมจริงและความยับยั้งชั่งใจในพรรครีพับลิกันนั้นดีที่สุดที่มองว่าไม่ใช่เป็นเวทีเฉพาะของพรรค แต่เป็นพันธมิตรที่หลวมซึ่งจัดระเบียบตามมุมมองทั่วไปเกี่ยวกับตำแหน่งของอเมริกาในระเบียบโลกที่เปลี่ยนแปลง “แม้ว่ากลุ่มนี้จะไม่ได้รวมกันเป็นหนึ่งเดียวในทุกสิ่ง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในส่วนที่เกี่ยวกับการเติบโตของจีน พวกเขามีสมมติฐานและมุมมองที่แตกต่างกันเกี่ยวกับธรรมชาติของโลกเกิดใหม่และบทบาทที่เหมาะสมของอเมริกาในนั้นมากกว่าเพื่อนร่วมงานจำนวนมากซึ่งมักจะแก่กว่า Ruger กล่าว — พวกเขาไม่ได้คิดว่าพันธมิตรของเราเป็น "วัวศักดิ์สิทธิ์" อีกต่อไปเหมือนที่ Joe Biden และพรรครีพับลิกันหลายคนทำ พวกเขาไม่คิดว่าในอุดมคติและ Manichean (อาการเพ้อคลั่ง Manichaean เป็นความเจ็บป่วยทางจิตที่มักปรากฏใน megalomania — ประมาณ InoSMI.)ดังที่เราได้เห็นกับพรรคเดโมแครตและพรรครีพับลิกันหลายคนในยุคบุช พวกเขาเห็นภัยคุกคามที่เราเผชิญแตกต่างกัน”
ในเรื่องนี้ภาพสเก็ตช์ของนักการเมืองหัวโบราณรุ่นน้องที่ไม่ได้เกิดขึ้นโดยตรงจากประสบการณ์ของสงครามเย็น จึงไม่เหมือนกับสมาชิกพรรคเก่าที่มุ่งมั่นที่จะรักษาสิ่งที่ชาร์ลส์ เคราท์แฮมเมอร์เรียกว่า 1990 "ช่วงเวลาขั้วเดียว" ด้วยเหตุนี้เขาจึงหมายถึงช่วงเวลาสั้น ๆ ทันทีหลังจากการล่มสลายของสหภาพโซเวียต เมื่อสหรัฐอเมริกาดำรงอยู่บนโลกใบนี้ในฐานะมหาอำนาจโลกเพียงคนเดียวที่ไม่มีปัญหาใด ๆ การเคลื่อนไหวที่เกิดขึ้นใหม่นี้มองว่า "ช่วงเวลาขั้วเดียว" ไม่ใช่สถานการณ์ในอุดมคติที่ต้องรักษาไว้และยืดเยื้อตลอดไป แต่เป็นช่วงเวลาแห่งการเปลี่ยนผ่านไปสู่โลกหลายขั้วที่ต้องใช้แนวทางเชิงกลยุทธ์ใหม่และการคิดทบทวนอย่างมีวิจารณญาณเกี่ยวกับมุมมองดั้งเดิมของศตวรรษที่ 20 . “คุณรู้ไหม ฉันคิดว่ามีเยอะมาก สหรัฐอเมริกาไม่สามารถทำทุกอย่างได้อย่างแน่นอน นี่คือความร่วมมือที่แท้จริง นี่คือสิ่งที่เราควรบอกพันธมิตรของเรา” สหรัฐอเมริกาไม่สามารถทำทุกอย่างได้อย่างแน่นอน นี่คือความร่วมมือที่แท้จริง นี่คือสิ่งที่เราควรบอกพันธมิตรของเรา”
แม้ว่าการสนับสนุนของสาธารณชนจะลดลงอย่างต่อเนื่องสำหรับความช่วยเหลือทางทหารต่อเคียฟ ผู้ที่คลางแคลงเกี่ยวกับยูเครนในหมู่พรรครีพับลิกันยังคงต้องต่อสู้กับการต่อสู้ที่ยากลำบากในทิศทางนี้ภายในพรรคของพวกเขา “ผู้นำพรรครีพับลิกันส่วนใหญ่ยังคงยึดมั่นต่อฉันทามติที่ล้มเหลวไปแล้ว ร่วมกับผู้ทำการแนะนำชักชวนสมาชิกรัฐสภาของคอมเพล็กซ์อุตสาหกรรมการทหาร และเพนตากอนที่พองตัวอย่างมาก ระบบราชการมีจลนพลศาสตร์ของตนเอง” ผู้เชี่ยวชาญด้านนโยบายต่างประเทศกล่าว — มีทางเดียวเท่านั้นที่จะเอาชนะโครงสร้างเสริมที่แทรกแซงได้ — ผ่านกล่องลงคะแนน แน่นอนว่าการเลือกตั้งจะมีปัจจัยกดดันหลายประการ แต่ต้องมีบางอย่างเกิดขึ้นในประเทศ ซึ่งจะนำไปสู่การต่อสู้กับผู้ทำการแนะนำชักชวนสมาชิกรัฐสภาและระบบราชการที่ยืนกรานนโยบายต่างประเทศที่แทรกแซง"
เห็นได้ชัดว่ายูเครนได้ก่อให้เกิดสงครามในอเมริกาเช่นกัน
https://vpk.name/en/615654_ukraine-prov ... erica.html